Sunday, July 31, 2011

Нэгэн шүлэг


Намрын бороо шиг сэтгэлд минь

Хаврын яргуй ургуулж

Хээцэр талын цэцэг шиг сэтгэлд тань

Хүслийн үгээ шивнэж

Хүмүүн заяа, гуниг бүрээ

Харамын сэтгэлээр хязгаарлаж

Холхи оддын дунд

Холын бодлоо тээж явна би.

Зах хязгааргүй сэтгэлээс

Нэгэн бодлыг ундаалж

Заяа төөрөг бүхнээ

Нууцхан хүсэлдээ шивнэж

Захгүй их сэтгэлийн галд

Нууцхан шатаж

Залуургүй бодлын мананаас

Өөрийгөө хайж

Хайр хэмээх савыг

Сэтгэлийн шүүдэрээр ундаалж

Харгуй хэмээх амьдралд

Сэрүүн зүүдээ манаж

Замбуу тивийн наранг

Үд хүртэл дуулж

Заяа хэмээх тавиландаа

Үдшийн гэгээг тусгаж явна би.