Би

Би өндөр өсгийт, үнэртэнд дуртай дэгжин бүсгүй

Би өөдрөг бөгөөд эгэл даруухан ихэмсэг бүсгүй

Би эр хонгор биеийг чимж, итгэл сэтгэлийг чинь дааж чадах шударга бүсгүй

Би сэтгэлийн үгийг чинь сонсчихоод үл тоомсорлон алхаж ч чадах хэнэггүй бүсгүй

Би залуу насныхаа сайхан бүхнээр гоёсон бардам бүсгүй

Би балчир хүүхэд шиг баярлаж гомдох нь амархан танхил бүсгүй

Би бие сэтгэлээ Монгол эр хүнд тушаасан үнэнч ариун бүсгүй

Би өрхийг чинь татаж цайг чинь чанах хацар гоо Монгол бүсгүй

Охид минь дээ, ухаантай бай л даа

Охид минь дээ, ухаантай бай л даа...

Охид минь дээ, ухаантай бай л даа

Охин заяа гэдэг бурханы хишиг

Олдох нэгэндээ харамгүй заяадаг ч

Огтоос өөр…. Авч явна гэдэг

Нэг л удаа амьдрах гэдэг ганц олдсон боломж чинь юм шүү дээ

Нэрээ хичээж явна гэдэг гартаа шүүрсэн од чинь юм шүү дээ

Үзэсгэлэн төгөлдөр цэцэгс хүртэл өнгө нь гандах хугацаатай байдаг

Үүрээр буусан шүүдэр хүртэл үдийн наранд үгүй болдог

Хамаагүй ээ чи баярха, ганц биеэрээ онгир

Үеийн залуусыг үнэн үгийг өнгө мөнгөнөөс доогуур тавь

Аав шигээ хүнд эрхэл, арбаын шейх шиг амьдар

Өнөө маргаашын зугааг өндөг шиг өөгүй амьдрал гэж бод

Гэхдээ амьдрал хариутай, нэг нас хүртэл тооцоотой

Гадуурхаж гишгэсэн цэцэг шиг үе чинь

Гараа даллаад ч ирэхгүй болоход

Газар дээр заяасан юм бүхэн чинь

Гарцаа байхгүй нүүрээ буруулахад

Өөрийгөө ч өрөөлийг ч зүхээд нэмэргүй

Өдөн дэр нэвт норох

Өөр нэг өдөр ирдэг юмаа….

Зурагтаар гарсан сайхан залууг зугаа цэнгээний газраас чи олохгүй ээ

Зуу зуугаар мөрөөдөх хөрөнгө зүгээр л чамд хүрээд ирэхгүй ээ

Нэгэнт шунасан сэтгэл гэдэг ёроол нь үгүй нүх учираас

Гарна гэж санасаар байтал газрын гүн рүү унасаар л байдаг юм

Нэгэнт хийсэн үйл гэдэг харваж тавьсан сум учираас

Буруу чиглэсэн хорон сум буцаж ирээд зүрхэнд чинь хатгах вий

Олон ангит савангийн дуурь

Амьдрал дээр өөрөөр гардаг юм

Харийн хүнийг дагасан заяа

Хайрцагт хуучирсан тоглоом л болдог юм

Өнгө дагасан амьдрал

Түүн шигээ баян байдаггүй

Мөнгөнд тушаасан бие

Түүн шигээ үнэтэй байдаггүй

Охид минь дээ, ухаантай байл даа….

                                                                                                    З.Даваасүрэн

Би хүлээнэ

Асгараал бороо
Зун цаанаа л нэг бүүдгэр
Урсаа л нулимс
Сэтгэл цаанаа л нэг гомдолтой
Хаялал л цас
Өвөл цаанаа л нэг жиндүүхэн
Хөрөөл лхайр
Сэтгэл цаанаа л нэг гундуухан
Шарлал л навчис..
Намар цаанаа л нэг уйтгартай
Шаналаал зүрх..
Сэтгэл цаанаа л нэг гунигтай
Шуураал салхи
Хавар цаанаа л нэг сүүмгэр
Хөсөрдөөл итгэл
Сэтгэл цаанаа л нэг дүнсгэр
Тэнгэр цэлэмлээч
Асгарах бороо нулимстайгаа би чамайг хүлээнэ.
Дулаан орлооч
Хаялах цас хөрсөн хайртайгаа чамайг би хүлээнэ.
Мод ногоорлооч
Шарласан навчис шаналсан зүрхтэйгээ чамайг би хүлээнэ.
Салхи намдлаач
Шуурах салхи хөсөрдсөн итгэлтэйгээ чамайг би хүлээнэ.

                                                                                                          Г.Алтантуяа

Эрчүүд минь дээ

( хүний амьдрал юм хойнодоо нэгч гэсэн залуу ойлгож ухаараасай гэсэндээ ....лээ)

Эрчүүд минь дээ ухаантай байл даа

Эмзэг бас энхрий эхнэрүүдээ хайрла

Элдэвтэй жаахан үрсээ бод…

Нэг шөний жаргал байтугай

Нэг цагийн тэнэглэл

Нийтгэж сүлжсэн чиний амьдралыг нэжгээд юу ч үгүй болгох вий

Орчлон хорвоо гэдэг аваа өгөөтэй болохоор

Голж шилсэн хүүхнүүд шиг чинь ирж буцахгүй л байх

Гоо үзэсгэлэн гэдэг нүд буруулахын аргагүй ч

Голын ус шиг баригдахгүй, хов хоосон үлдэх вий

Нэг л өнгөрөх насанд бүгдэд санаархаад яах вэ

Нэг л заяасан ханиа гомдоож цөхрөөж яах вэ

Энэ хорвоод эр хүн чи, ээжийгээ баярлуулж төрчихөөд

Эргэж буцаад явахдаа ханиа гомдоож юу хийнэ..?

Мэдэж байна залуу минь.. бүү асуу

Нэг л бүсгүйгээр дуусдаг нас гэж байхгүй ч

Нэг л сэтгэлээр дуусдаг нас гэж бий..

Хэлэлцэж зөрөлдөхгүй хосууд байдаггүй ч

Хэн хэнээ гэсэн сэтгэл бас бий…

Хүний амьдрал гэдэг тэгш байдаггүй учир

Хөөрхий бүсгүй хүн ч санамсаргүй халтирах нь бий

Халтирч яваа бүсгүйд гараа сунгахын оронд

Хариу нэхэж туслах нь эрийн чанар бишээ

Халамжилж байгаа нэрээр

Хааж боогдуулж хардах нь

Хайр гэхээсээ илүү дарлал биш гэж үү

Болох болохгүй нь зааг хүн болгонд өөр ч

Болгоно бүтээнэ гэчихээд устгана гэдэг тэнэг бишүү

Богтолж суухдаа жаргаана гэчихээд

Боол адил доромжилж, хуурах нь хүн чанар мөн гэж үү

Эрчүүд минь дээ ухаантай байл даа

Эмзэг бас Энхрий эхнэрүүдээ хайрла

Элдэвтэй жаахан үрсээ бод…

                                                                             З.Даваасүрэн

Би дургүй

Ээжээсээ төрөөгүй юм шиг эмэгтэй хүнийг гомдоодог эрчүүд би дургүй
Эх хүн болохгүй юм шиг энгэрээ сул тавих хөнгөн бүсгүйд дургүй
Эрдэм номыг хэрэггүйд тооцох хоосон толгойтонд дургүй
Эгэл амьдралаас тасарч ном шагайн суух цагаан солиотонд дургүй
Өөрөө хөгширөхгүй юм шиг өтгөсөө зөнөсөн гэж хэлэхэд дургүй
Өрөөлийн тусыг гуйхгүй юм шиг их зан гаргахад би дургүй
Өндөг шиг өөгүй явах гэж өөрийгөө зовоож цэмцэгнэх дургүй
Өмссөн хувцсаа угааддаггүй, өөрийгөө ядуу гэж өмөөрөгсдөд дургүй
Балчир хүүхэд мэт зэмлэл сонсож чаддаггүй танхил хүмүүст дургүй
Бага залуу, дэврүүн байгаагүй мэт хэтэрхий номчирхдог хүмүүст бас дургүй
Ганган хээнцэрт хөл алдаж даган дуурайгчид дургүй
Гадаа, гэрийн хооронд худал яригч, хов хутгагчдад дургүй
Цаг зуурын үл ойлголцлоос насныхаа найзыг гомдоох дургүй
Цалингаа буухаар гэртээ харилгүй цэнгээний газар хэсэгсдэд дургүй
Буцаад ирэхгүй юм шиг эргэж харалгүй яваад өгсөн залууд дургүй
Бусдын зүйлд шунан дурлагч, араар тавигсдад хамгийн дургүй
Таван төгрөгний бараа хараад танилаа мартдаг хомхойд дургүй
Тартагтаа тулаад ирэхийн цагт эргээд хардаг бялдуучид дургүй
Дарс хүртэж зоригоон чангалж үгээ хэлдэг хулчгарт би дургүй
Таглаагүй сав мэт цалгилж санаснаа бодолгүй ярьдаг чалчаад дургүй
Галав юүлэх гэж буй мэт газар ширтэн дорой явах дургүй
Газартаа шингэхгүй, тэнгэрийнх мэт аашлах сэхүүн занд дургүй
Бүдэрч унасан чулуугаа харааж биеэ өмөөрөгсдөд дургүй
Бүлтийтэл хүлээх үрээ орхиж жаргалаа хөөгчдөд дургүй
Бусдын жаргалын төлөө биеэ золисон гэх хэтэрхий нинжинд дургүй
Бусдын зовлонгоор жаргал хийгч хэтэрхий харгист бас дургүй
Хальтарч үзээгүй юм шиг унасан нэгнээ шоолоход дургүй
Хагалж үзээгүй юм шиг алдсан нэгнээ ад үзэхэд дургүй
Цусаараа тангараг тавьж улайран дайрах хэт үндсэрхэгт дургүй
Цусаа бохирдуулж нэрээн гутаах урвагчдад бүр дургүй
Мэддэг юм шиг хоосон цэцэрхдэг их мэдэгчид дургүй
Мэдлэгээ харамлаж толгой сэгсрэх үл мэдэгчид дургүй
Дэгжин харагдах гэж биедээ таараагүй хувцас өмсөж тавгүй алхах дургүй
Дэлгүүрийн лангуунаас бараа сонгохдоо түрийвчээ тэмтрэх дургүй
Хээгүй загнах гэж хааш яаш харьцах замбараагүй залууд дургүй
Хээнцэр байх гээд хямдхан гоёсон ядсан эмэгтэйд дургүй
Муугаа үзүүлэхээс айж худлаа дүр үзүүлдэг хоосон бардамнагчид дургүй
Мууг нь үзэх гэж араас нь гэтдэг ул шагайгчид дургүй
Бусдын нууцад зөвшөөрөлгүй халддаг бүдүүлэг занд дургүй
Буруугаа хүлээж гэмээ ойлгодоггүй зөрүүд занд бас дургүй
Дургүй дургүй гэж хашгичах хямсгар занд дургүй ч
Дургүй бүхнээ тэвчиж амьдрах түүнээс илүү дургүй
Дургүйн тухай шүлгэн дэх дургүй бүхний дунд амьдрах
Дургүй хүргэсэн амьдралд харин бүхнээс илүү дуртай

                                                                             З.Даваасүрэн